Vervanging: Oordeel over thuisregulering

vervanging: Artsen zijn niet verantwoordelijk voor schade aan huis bij hun patiënten.
29.01.2014

In principe mogen artsen in substitutietherapie de patiënt alleen in duidelijk omschreven uitzonderlijke gevallen thuis methadon, polamidon of een ander vervangend medicijn toedienen. In dergelijke gevallen moet de arts zijn beslissing voldoende motiveren. Centraal staat voor hem de vraag of de meeneemregeling de therapievoortgang van de betreffende patiënt ondersteunt. Dit is bijvoorbeeld het geval als het een positieve invloed heeft op het opnemen of behouden van een beroepsactiviteit. Volgens de eisen van de Duitse medische vereniging is dit alleen toegestaan ​​als de behandeling in alle opzichten is gestabiliseerd. Bovendien krijgt de patiënt een constante dosis van zijn vervangende medicijn.

Als vervanging mogen alleen preparaten worden voorgeschreven van levomethadon, methadon, buprenorfine of een geneesmiddel dat is goedgekeurd voor vervanging. In gerechtvaardigde uitzonderlijke gevallen kan ook codeïne of dihydrocodeïne worden voorgeschreven. De federale regering heeft de wettelijke vereisten voor op substitutie gebaseerde behandeling van drugsverslaafden geregeld in de secties 5 en 5a van de Narcotics Prescription Ordinance (BtMVV) en alleen die artsen die een specifieke medische verslavingsopleiding hebben gevolgd, mogen vervangende medicijnen voorschrijven.

Als een patiënt sterft tijdens een "mee naar huis" -procedure, kan de arts hiervoor niet verantwoordelijk worden gehouden, zei het Federale Hof van Justitie (BGH) in Karlsruhe onlangs. Dit bevestigde een uitspraak van de regionale rechtbank in Deggendorf tegen een arts in Beieren. Hij had van 2006 tot 2011 drugsafhankelijke substitutiepatiënten behandeld. Patiënten moeten in de praktijk in de praktijk onder toezicht de voorgeschreven vervanger innemen om misbruik te voorkomen. Bij ten minste vier patiënten heeft de arts echter zogenaamde "meeneemrecepten" voor de vervangende geneesmiddelen methadon en levomethadon uitgedeeld.

Patiënten aan wie een dergelijk recept is voorgeschreven, kunnen hun vervangende medicijn zelf afhalen in de apotheek en het vervolgens zonder medisch toezicht zelfstandig innemen. In het geschil had de arts een van zijn patiënten vijf opeenvolgende 'recepten voor thuis mee' gegeven, zonder persoonlijk contact met hem te hebben gehad gedurende deze periode. De patiënt stierf later aan een overdosis methadon. De regionale rechtbank in Deggendorf beschuldigde de arts er nu van te accepteren dat de verslaafde en andere patiënten het methadon niet zouden nemen zoals bedoeld. Bovendien had de arts de mogelijke "consumptie" van andere geneesmiddelen onvoldoende gecontroleerd. De rechtbank legde de arts vervolgens een boete op wegens het "illegaal voorschrijven van verdovende middelen" en legde een boete op van 360 dagtarieven, wat overeenkomt met een boete die gelijk is aan een jaarinkomen.

De rechtbank heeft daarentegen de arts vrijgesproken van beschuldiging van nalatige moord. De patiënt was 'verantwoordelijk voor zichzelf, omdat hij het risico van een overdosis kende', zegt het oordeel. Dit besluitvormingsproces is zeker een koorddans omdat het deel uitmaakt van de medische eed om mensenlevens in alle opzichten te redden. Maar je moet wel een bepaalde persoonlijke verantwoordelijkheid van de patiënt kunnen eisen, aldus de jury. Het doel van substitutiebehandeling is immers om patiënten in staat te stellen terug te keren naar het "normale" dagelijkse leven. (fr)

Afbeelding: Sigrid Rossmann / pixelio.de

Auteur en broninformatie